Jeep Cherokee 2.8 CRD
Φλας στο χώμαTρεις χιλιάδες χιλιόμετρα. Σε λιγότερο από δύο μήνες. Χμ, κάποιος το Άριξε στις εκδρομές το διάστημα που πέρασε.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΛΕΝΗ ΞΕΝΑΚΗ
ΠΡΙΝ καλά καλά το πετρελαιοκίνητο Cherokee μπει στο πάρκινγκ του περιοδικού, έκανε στάση σε λαστιχάδικο. Δεν το είδαμε ποτέ με ασφάλτινα ελαστικά, γιατί ήμασταν σίγουροι πως ο προορισμός του είναι το χώμα. Έπειτα από σχεδόν δύο μήνες συμβίωσης δικαιωθήκαμε.
Πρώτος προορισμός η Σαμαρίνα - μόνο αφού βγεις από τα όρια της πρωτεύουσας χαλαρώνεις: ο πετρελαιοκινητήρας γουργουρίζει τόσο έντονα που και ο πιο καλοπροαίρετος αστυνομικός δε θα μπορέσει να κάνει τα στραβά μάτια, αν σε σταματήσει για έλεγχο. Στα κάτι παραπάνω από 500 χλμ. της διαδρομής έχεις όλο το χρόνο να δεις τα πράγματα από κάθε πλευρά. Στα θετικά πρώτο και καλύτερο το γεγονός ότι προσπερνάς τα βενζινάδικα με χαρακτηριστική αδιαφορία, αφού στον ανοιχτό δρόμο η κατανάλωση «παίζει» κοντά στα 10 λίτρα/χλμ., κάτι που δυστυχώς αλλάζει άρδην στην πόλη (14,1 η μέση κατανάλωση). Eπίσης, η ύπαρξη αυτόματου κιβωτίου, που σε απαλλάσσει από διαδικασίες σίγουρα περιττές, όταν κινείσαι με ένα καθαρόαιμο τζιπ, και μια αίσθηση ασφάλειας, αφού η παραδοσιακά υπερστροφική συμπεριφορά του Cherokee έχει «εγκλωβιστεί» καλά, χάρη στην ύπαρξη ESP. Στον αντίποδα, πού είναι το footrest, OEO; Γιατί οι διακόπτες φλας και υαλοκαθαριστήρων σε κάνουν να... γυμνάζεις ποντίκια στα δάχτυλα; Γιατί οι αποθηκευτικοί χώροι περιορίζονται στο κεντρικό ντουλάπι στο υποβραχιόνιο;
Κάποτε, όμως, φτάνεις, ξεχνάς τη σχετική απροθυμία του συνόλου (παρά τους 163 ίππους), κάτι για το οποίο μεγάλο μέρος ευθύνης έχει και το «αργό» 5άρι αυτόματο κιβώτιο, και επιτέλους καταλαβαίνεις ότι οι Αμερικανοί έχουν επικεντρωθεί αλλού. Εκτός δρόμου το Jeep είναι άλλο αυτοκίνητο. Η άνεση που προσφέρει σε κάθε είδους οδόστρωμα είναι κορυφαία. Σε συνδυασμό με τα τέσσερα Fedima Extreme που του φορέσαμε, δε μας πρόδωσε ούτε στα χιόνια της Σαμαρίνας, ούτε στα ποτάμια της Εύβοιας, όπου, μόνο όταν το καπό μπήκε ολόκληρο κάτω από το νερό, ο πετρελαιοκινητήρας έκανε ένα στιγμιαίο ρετάρισμα (δικαίως), ούτε στις λάσπες του Καρπενησίου. Οι κοντές σχέσεις είναι στΆ αλήθεια κοντές, η ροπή του πετρελαίου πανταχού παρούσα και η ανάρτηση όσο σκληρή πρέπει, ώστε να μη «χαζεύει» το αμάξωμα στις κακοτοπιές.
Εκεί, στο χώμα, όμως..._ Ε. Ξ.
Αν κάτι βάζει όριο, αυτό είναι τα ψαλίδια, που συχνά χτυπιούνται εκεί όπου δεν το περιμένεις, μιας και είναι τοποθετημένα πολύ χαμηλά για αυτοκίνητο του είδους.
Στα 14,1 λίτρα/100 χλμ. «έκατσε» η μέση κατανάλωση. Περιμέναμε κάτι λιγότερο.